Menu

پله اسطوره دوست داشتنی فوتبال درگذشت

ادسون آرانتس دو ناسیمنتو معروف به پله تنها 17 سال داشت که در فینال جام جهانی 1958، متانت و مهارت عالی را از خود نشان داد که بعدها به نشانه‌های حرفه‌ای او تبدیل شد. اولین قهرمانی جام جهانی پله در این بازی‌ها با برتری 2 بر 1 برزیل در رقابت با سوئد به دست آمد.

او در مجموع در چهار مسابقه آن جام جهانی شش گل به ثمر رساند. پله در مجموع سه قهرمانی جام جهانی برای برزیل به ارمغان آورد که اگر در سال 1966 نبود محافظت کافی از سمت داوران باعث نمی‌شد در بازی مقابل بلغارستان و پرتغال حذف شوند، این قهرمانی‌ها به چهار مرتبه می‌رسید.

سه بازیکن آرژانتینی یعنی آلفردو دی استفانو، دیگو مارادونا و لیونل مسی همگی مدعی لقب بهترین فوتبالیست جهان هستند. اما بسیاری از تحلیل‌گران بازی‌ها و بسیاری از بازیکنان سابق، بر این باور بودند که بهترین بازیکن جهان پله است که پس از مبارزه طولانی با سرطان در بیمارستانی در سائوپائولو در سن 82 سالگی درگذشت. جدای از هر چیز دیگری، 1279 گل او در 1363 بازی رکوردی جهانی است که بعید به نظر می‌رسد کسی بتواند از آن عبور کند.

او یک بازیکن کامل بود، یک مرد تیمی که اغلب پاس آخر را برای گل زدن دیگران فراهم می‌کرد. بابی مور، کاپیتان تیم ملی انگلیس که در جام جهانی 1970 به او باخت، گفت: «او بهترین بازیکن بود، زیرا می‌توانست در زمین فوتبال هر کاری انجام دهد».

ادسون در شهری در جنوب غربی ایالت میناس گرایس و در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد. پدرش یک فوتبالیست حرفه‌ای با آینده‌ای روشن بود. اما دوران حرفه‌ای او به دلیل مصدومیت زودرس پایان یافت. اما پدر خود را وقف تربیت پسر کرد و از جوراب‌های کهنه، گریپ فروت یا پارچه‌های کهنه به‌عنوان توپ برای تمرین استفاده کرد.

در 15 سالگی پله توسط باشگاه حرفه‌ای سانتوس، پذیرفته شد. این تیم تا حد زیادی به خاطر او در اوایل دهه 1960 بهترین تیم جهان شد و دو بار در جام بین قاره‌ای مقابل قهرمان باشگاه‌های اروپا به پیروزی دست یافت.

نلسون رودریگز، فیلمنامه‌نویس و روزنامه‌نگار برزیلی که بازی پله را در سن 17 سالگی برای تیم سانتوس تماشا کرده بود نوشت: «پله برتری قابل توجهی نسبت به سایر بازیکنان دارد. او از سر تا پا احساس پادشاه بودن می‌کند». این توصیف رودریگز از پله باعث شد بعدها به‌عنوان پادشاه بازی‌های زیبا شناخته شود.

رودریگز علاوه بر مهارت پله، اعتمادبه‌نفس بالای او را نیز شناسایی کرد. او با تصور اینکه سرایت این اعتماد به نفس به تیم ملی موضوع بسیار مهمی است، با موفقیت برای حضور پله در تیمی که به سوئد رفته بود، مبارزه کرد.

پله با قد 1.73 متر آنچنان بلند قامت به حساب نمی‌آمد، اما قوی و سریع بود. بزرگترین دارایی او حس موقعیت‌گیری عالی، توانایی غریزی او در پیش‌بینی بازی و کنترل مغناطیسی توپ بود. او معمولاً در زمان مناسب در مکان مناسب قرار می‌گرفت. حرکات حریفان را پیش‌بینی می‌کرد و یک دریبل‌زن ماهر بود که مدافعان را حرکت‌ها و توقف‌های ناگهانی غافلگیر می‌کد. او با هر دو پای خود شوت قدرتمند و گاها منحنی داشت و برخلاف قدش، ضربه سر فوق‌العاده‌ای داشت.

تارسیزیو بورگنیچ، مدافع ایتالیایی که وظیفه دفاع در مقابل پله در فینال جام جهانی 1970 را بر عهده داشت، گفت: «قبل از بازی به خودم گفتم که او هم مانند بقیه از پوست و استخوان ساخته شده است، اما اشتباه می‌کردم. پله در این بازی از او جلو زد و گل اول را به ثمر رساند.

باشگاه‌های اروپایی به دنبال او بودند، اما تیم سانتوس و دولت برزیل اجازه انتقال او را ندادند. پله در 34 سالگی از بازنشستگی خارج شد تا به راه‌اندازی فوتبال غیرآمریکایی در ایالات متحده کمک کند و به نیویورک کازموس پیوست. او یک سفیر جهانی برای فوتبال بود.

پله اسطوره دوست داشتنی فوتبال برزیل در سن ۸۲ سالگی درگذشت. پله مدت‌ها با سرطان مبارزه کرد و در نهایت درگذشت. بهترین بازیکن تاریخ، رقیبان را با گل‌ها و دریبل‌های خود مسحور کرد. او تنها فردی است که سه بار قهرمان جام جهانی شده است (۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۷۰).

ادسون آرانتس دو ناسیمنتو در طول دوران حرفه‌ای خود ۱۲۸۲ گل به ثمر رساند، سه جام جهانی را فتح کرد و به اعتقاد خیلی‌ها بهترین بازیکن تمام دوران شد. یعنی او باید پولدار باشد، ولی اینطور نیست که به این دلیل است که در زمانی که پله بازی می‌کرد، دستمزد‌ها به اندازه امروز نجومی نبود.

پله در آن زمان چقدر درآمد داشت؟

پله در دوران حرفه‌ای خود تنها برای دو باشگاه بازی کرد: سانتوس، از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۷۴، و نیویورک کاسموس ایالات متحده، از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷. در سال ۱۹۶۱، میزان درآمد پادشاه از طریق روزنامه‌های آن زمان فاش شد. حدود ۲ میلیون کرون که به گفته متخصصان، معادل ۷۰ هزار دلار در ارزش فعلی است.

هنگامی که او در سال ۱۹۷۵ به نیویورک کاسموس رفت، اعلام شد که پله قراردادی را امضا کرد که سالانه ۲.۵ میلیون دلار برای او درآمد داشت با توجه به تورم ایالات متحده، این رقم معادل ۱۰.۹ میلیون دلار آمریکا در شرایط فعلی است.

طبق گزارش مجله فوربس به همراه تحلیلگران مالی، اگر پله امروز در اروپا بازی می‌کرد، سالانه حدود ۲۲۳ میلیون دلار دریافت می‌کرد.

این‌ها ۱۰ بازیکن پردرآمد جهان از نظر فوربس هستند که اگر پله بود، پیشتاز می‌شد.

کیلیان امباپه – ۱۲۸ میلیون دلار

لیونل مسی – ۱۲۰ میلیون دلار

کریستیانو رونالدو – ۱۰۰ میلیون دلار

نیمار – ۸۷ میلیون دلار

محمد صلاح – ۵۳ میلیون دلار

ارلینگ هالند – ۳۹ میلیون دلار

رابرت لواندوفسکی – ۳۵ میلیون دلار

ادن هازارد – ۳۱ میلیون دلار

آندرس اینیستا – ۳۰ میلیون دلار

کوین دی بروین – ۲۸ میلیون دلار

خورخه والدانو (بازیکن و مربی آرژانتینی سابق رئال‌مادرید): پله برای من یک ایده و فوتبالیست کامل و تمام و کمال است. رابطه هر شخصی با فوتبال بستگی زیادی به سن و سال او و همچنین زمان ورود تلویزیون به منازل دارد. این ورزش جذاب از جام‌جهانی 1970 مکزیک و همراه با تلویزیون به خانه‌ من وارد شد. من در آن زمان 14 سال داشتم و مادرم در آن دوران هدیه‌‌ای فوق‌العاده به من داد و قرار بود در آشپرخانه بازی‌های جام‌جهانی را از طریق آن تماشا کنم. وقتی تلویزیون وارد آشپزخانه شما می‌شود و پله در آن قرار دارد برای یک عمر زندگی شما را نشانه می‌رود و این اتفاقات هیچ‌گاه از خاطرتان پاک نخواهد شد. من برای آن تیم برزیل به‌خاطر لحظات جذابی که برایم ساخت بسیار احساساتی شدم و حتی از خوشحالی گریستم.
مدتی پیش مستندی درباره پله تماشا می‌کردم که بیشتر تمرکز آن روی بازی‌های او در جام‌جهانی 1970 و عملکردش در این مسابقات بود. او در بخشی از آن مستند گفت که وقتی این مسابقات با قهرمانی برزیلی‌ها به پایان رسید و او در کنار هم‌تیمی‌هایش در رختکن حضور داشته است شروع به گریه می‌کند چراکه بالاخره باری بسیار سنگین از روی دوشش برداشته شده بود و در طول تورنمنت احساس می‌کرده که کل وزن این تیم روی شانه‌های او قرار دارد و همه انتظار دارند که این بازیکن بتواند به‌تنهایی تیم را قهرمان جهان کند. با تماشای این مستند به یاد زمانی افتادم که در خانه به‌خاطر پله گریه کردم و روزهایی را مرور کردم که به‌خاطر کاری که این پسر برای ما انجام داد اشک ریختم. او حالا می‌گوید که در همان زمان از شدت ناراحتی گریه می‌کرده است چراکه بالاخره از شر فشار بسیار زیادی که رویش قرار داشته رها شده است.
در تاریخ فوتبال نوابغ کمی در این رشته ورزشی حضور داشته‌اند که بدون تردید پله یکی از شاخص‌ترین آنهاست. مسی آخرین و تازه‌ترین نابغه است و پیش از او نفراتی چون مارادونا، یوهان کرویف و آلفردو دی‌استفانو با عملکردی که از خود نشان دادند نقش بسیار مهمی در تغییرات و پیشرفت این ورزش داشته‌اند. چنین نفراتی شاید هر 20 یا 25 سال در فوتبال ظهور کنند. البته من دوست ندارم هر دوره را با ادوار دیگر مقایسه کنم و هر نابغه‌ای مربوط به زمان خودش است و باید با شرایط همان زمان بررسی شود. پله همانند مارادونا مربوط به دورانی بود که فوتبال آمریکای‌جنوبی مقابل اروپا بازی می‌کرد و به‌نوعی آنها رقیب جدی هم بودند اما حالا شرایط کاملا فرق کرده و تقریبا تمامی بازیکنان شاخص برزیل و آرژانتین در تیم‌های اروپایی بازی می‌کنند و عملا این تقابل از بین رفته است.
من بازی‌های او را به‌صورت زنده و مستقیم از تلویزیون ندیدم اما در چند سال گذشته چندین‌بار در کنفرانس‌ها یا رویدادهای مختلف فوتبالی او را دیدم و گاهی اوقات هم با هم صحبت کردیم. یک‌بار مشغول گپ‌و‌گفت با او بودم و به‌شوخی گفتم که ما دو نفر روی هم بیش از 1300 گل در فوتبال زده‌ایم که او خندید. من در ادامه صحبت را به سمت برخی ستاره‌های آرژانتینی مثل مسی، مارادونا و دی‌استفانو کشاندم تا نظرش را درباره آنها بپرسم. او در واکنش به حرف‌های من پاسخ جالبی داد و گفت: «من یک دوست آرژانتینی دارم که از سال‌ها قبل او را می‌شناسم. زمانی او نزد من آمد و گفت آلفردو دی‌استفانو از تو بهتر است. مدتی گذشت و او دوباره به سراغ من آمد و این بار گفت پسر جدیدی به نام مارادونا در آرژانتین بازی می‌کند که به نظرم او از تو بهتر است. در سال‌های اخیر هم دوباره او را دیدم و این بار گفت این مسی که در آرژانتین است از تو بهتر بازی می‌کند و به عقیده ما بازیکن بهتری است. در جوابش گفتم بروید با هم توافق کنید که بالاخره کدام‌یک از آنها از من بهتر است و او را نزد من بفرستید.»
پله برای من شخصیتی دوست‌داشتنی و مردی جذاب بود. همان‌طور که مارادونا به‌نوعی ضدسیستم بود، پله هم در داخل سیستم عملکرد درخشانش را ارائه می‌کرد و می‌توانست در میان بهترین‌ها باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *